الفرار.....

يادش به خير!
چه كوچيك بوديم، چه مغرور و چه بي باك!
و با تمام اينها و بعد از كلي آموزش ها (ما عنوان نيروهاي ضربت رو داشتيم) آخرش در حالي كه با سر شيرجه مي زديم فرياد مي كرديم كه: فراااااااااااااارر كنييييييييييييييييد!!!!!!!!!!!!
البته بايد دقت كنيد تا صدامونو بشنويد!